to be seen as you truely are 2

هنوزم توی کافه جلوی سه تا گیتار ...

وقتی یه بشقاب با چند تا دستمال کاغذی جلوته و به ضرب گرفتن انگشتاش روی میز با اهنگ نگاه می کنی

وقتی دختر با چشمای سبزش هر از گاهی میاد و چند تا تیکه میندازه تا با پیش بینی های هوشمندانه ش موهای فرفری و لباسای هنریشو عجیب و غریب تر کنه

کسی هست که وسط خنده بگه : " حالا رشته ی شما هم همچین مالی نیست!"

هنوزم دور یه میز هفت هشت نفره وقتی رو صندلی چرخدار اونقدر می چرخی که هر ایده ی روان شناسانه ای خجالتی بودنتو با مضحک ترین شکل ممکن اثبات کنه...

وقتی بعد از سکوت طولانی حرفی می زنی که دستاشو مشت کنه تا میزان حظ بردنش از جواب ناگهانیتو بت ابراز کنه

ادمایی پیدا میشن که صدای عاروق روشن فکریشون همه جا رو برداشته 

و با این حال هنوز از تاکید برتری رشته شون به رشته های دیگه لذت می برن و احساس بزرگی می کنن!