گلدن وینگز..؟!

من ان هم کلاسی ترم بالایی را توی راه دیدم

و می خواستم دربروم از مسیری ک باید با هم می رفتیم

و او پیدایش شد

همانی ک شبیه دکتر توی کوفته قلقلی است

بازو دراورده بود و همگام باما میدوید

استاد درس مشترک من با همان ترم بالایی

من فرار کردم

هردوشان مرا دیدند

و من توی خیابانهایی ک پرده کشیده شده بود از محوطه ی ممنوعه گذشتم مردم

نشسته بودند و نگاه میکردند

فاجعه رخ داده بود و من نشستم مثل همه چهارزانو و او می خواند:

"کدوم کوه و کمر بوی تو داره یار؟"

.

.

.

وقتی سردرگم از پله های دانشکده پایین میامدم اورا دیدم با همان روپوش سفید همیشگی

توی جشم هایم نگاه کرد و جایی توی دستش بود

انگار ک باید میرفتم و بازخواست میشدم

و من باز نگاهم را ازش دزدیدم و سلام نکردم

و ارزو کردم کاش بفهمد من بی شعور نیستم فقط هرورم را بعد از مدتها پیدا کرده ام

توی خیابان راه می رفتم و فکر میکردم

چه میشد اگر او هم بلد بود اندازه من خواب ببیند و دلیل نکاه ممتد امروزش این باشد ک بداند من بعد از این که

اورا با بازوهایی ک هرگز درحال طبیعی نداشت رها کردم

توی کدام خیابان فرار کردم

تا سر امتحانی ک مال درس او بود حضور نداشته باشم؟!